Η ομολογία ενός δαίμονα κατά προσταγήν της Υπεραγίας Θεοτόκου

Η ομολογία ενός δαίμονα κατά προσταγήν της Υπεραγίας Θεοτόκου

Συγγραφέας: Γιάννης Κοτζάμπασης

“Σ’ ένα βορειοελλαδίτικο μοναστήρι -μετά από μία αγρυπνία προς τιμήν του Αγίου Παντελεήμονα- ακούγονται αλήθειες, που ομολογεί ένας δαίμονας κατά προσταγήν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Στους διαλόγους που γίνονται μεταξύ αυτού και του πατρός Δωρόθεου, κατ’ οικονομίαν Θεού, κηρύττει ο διάβολος και εκπλήσσει.
Διδάσκει και αποκαλύπτει αλήθειες για ζητήματα της πίστεως που αγνοούμε, αδιαφορούμε ή προσπερνούμε, όταν δεν εμβαθύνουμε στην ουσία των πραγμάτων”.

Περιεχόμενα

– Πρόλογος
– Η ομολογία του δαίμονα
– Πιστεύω το Θεό
– Η μνήμη του θανάτου
– Άλλες αποκαλύψεις από το διάβολο
– Μορφές βλασφημίας
– Μια προσωπική εμπειρία
– Ολιγοπιστία και απιστία
– Ο αντίχριστος
– Το θηρίο
– Ανακοίνωση Αγίου Όρους
– Προφητεία του Αγίου Εφραίμ του Σύρου περί ελεύσεως αντιχρίστου
– Προφητεία του Οσίου Νείλου του Μυροβλύτη περί αντιχρίστου
– Κήρυγμα του δαίμονα περί αμαρτίας πίστεως και καθαρής εξομολόγησης
– Ο εκκλησιασμός της Κυριακής
– Σχέσεις Θεού – Αγγέλων – Δαιμόνων
– Γιατί δεν αφανίζει ο Θεός τον Διάβολο
– Επίλογος
– Ο Άγιος Παντελεήμων
– Η ζωή του πατρός Δωροθέου

Ανάμεσα στα τόσα που έχουν ακουστεί και έχουν γραφτεί κατά καιρούς, υπάρχουν πράγματα που κυριολεκτικά συγκλονίζουν. Έκπληκτος μένει κανείς από τα γεγονότα, τα οποία παρουσιάζονται παρακάτω και είναι πέρα για πέρα αληθινά, δίχως να αφήνουν το παραμικρό περιθώριο αμφιβολίας. Τα λόγια που άκουσα ήχησαν σαν κεραυνός στο μυαλό μου. Δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτήριζα ότι έζησα έναν πνευματικό σεισμό, ένα «τσουνάμι» ακούγοντας μια ομιλία ή καλύτερα μια συνομιλία του μακαριστού πατρός Δωροθέου με μια νεαρή γυναίκα, αμέσως μετά από μία αγρυπνία, που έγινε προς τιμήν του Αγίου Παντελεήμονος σε ένα μοναστήρι της Βορείου Ελλάδος.
    Τι πιο φυσικό όμως από το να συνομιλεί ο πατήρ Δωρόθεος με μια νεαρή γυναίκα; Το παράξενο είναι ότι μέσα από τη νεαρή γυναίκα, με παραχώρηση του Θεού, ακουγόταν η φωνή ενός δαίμονα. Ακούγεται τόσο καθαρά και δεν αφήνει περιθώρια για την παραμικρή αμφιβολία ότι αυτά που ακούγονται είναι αληθινά. Επιτρέπει ο Θεός ή αναγκάζει, θα έλεγα, κάποιες φορές το διάβολο να συμπεριφέρεται έτσι και να ομολογεί αλήθειες, αν και ο ίδιος ομολογεί παρακάτω ότι είναι πατήρ του ψεύδους. Εγώ, λέει σε ένα σημείο, δεν θέλω να τα λέω αυτά τα πράγματα, αλλά αναγκάζομαι από την Παναγία. Κάτω από τον καταναγκασμό αυτό ακούγεται ένα κήρυγμα ορθοδοξότατο.
    Σκοπός του πονήματος αυτού δεν είναι άλλος από το να φανεί περίτρανα η ύπαρξη του διαβόλου, πράγμα που ομολογεί και ο ίδιος. Παρότι ο ίδιος χαίρεται, όταν ακούει να λέγεται από κάποιους ανθρώπους πως αμφιβάλουν για την ύπαρξή του. Ομολογεί όμως τον τρόπο που ενεργεί και πως τελικά ο σκοπός του δεν είναι άλλος, από το να παρασύρει ψυχές στην κόλαση. Επιπλέον, να φανεί και η αδυναμία του διαβόλου σε σύγκριση με την παντοδυναμία των ενεργειών του Θεού μέσω των Αγίων Του.

Γιάννης Κοτζάμπασης

(από τον πρόλογο του βιβλίου)