Σάπιες Εκκλησίες

ΣΑΠΙΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Μας έλεγε ένας Έλληνας που πριν λίγο καιρό είχε μείνει για ένα χρονικό διάστημα στην Γαλλία με την οικογένειά του.

-Τί να κάνουμε, και τα παιδιά μας τους άρεσαν να ψάλλουν, όμως βρεθήκαμε στην Γαλλία για επαγγελματικούς λόγους.

Μία, δύο, τρεις Κυριακές και δεν αντέξαμε δίχως Εκκλησία και τότε αποφασίσαμε να πάμε, για μικρή παρηγοριά να επισκεφθούμε σε ένα ετερόδοξο Ναό της μικρής πόλης της Γαλλίας που κατοικούσαμε.

Βρήκαμε τον υπεύθυνο λαϊκό που είχε τα κλειδιά – Ιερέα μόνιμο πια δεν έχουνε – ο οποίος εντυπωσιάστηκε με τον ζήλο μας και μας τα δάνεισε.
Μετά από λίγο βρεθήκαμε στην μεγάλη και βαριά πόρτα του Ναού όπου ανοίγοντας λίγο έλειψε να λιποθυμήσουμε από την αποφορά της μπόχας και της μούχλας που είχε καλύψει τα πάντα στην εκκλησιά μέχρις τα δυο μέτρα ύψος.

Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και έχω εισέλθει σε πολλούς Ναΐσκους και ερημοκλήσια των βουνών κι έχω δει αρκετές φορές σκόνη, ακαταστασία, αράχνες, μα έστω και έτσι πάντα ανατέλλει μυστικά μία φωτεινάδα και μια απαλή μυρωδιά ουρανού.

Όμως σαπισμένη Εκκλησία πρώτη φορά συνάντησα στην ζωή μου. Εγκατάλειψη Θεού! Σάπια φρονήματα, σάπιες ζωές και σάπιες Εκκλησίες.

Μην δώσει ο Θεός να ζήσει άνθρωπος τέτοια κατάσταση!

π. Διονύσιος Ταμπάκης